Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst

Mendelssohn compleet

Jean-Guihen Queyras, Kristian Bezuidenhout
Grote Cellisten in het Muziekgebouw
wo 24 jan 20:15
Grote Zaal
Geweest
wo 24 jan
20:15
Geweest

Het romantische cellorepertoire zoals dat in de negentiende eeuw klonk

Programma

Felix Mendelssohn Sonate nr. 1 op. 45
Felix Mendelssohn Variaties voor cello en piano op. 17 'Variations concertantes'
Felix Mendelssohn Lied ohne Worte op. 109 
Felix Mendelssohn 2 transcripties voor cello en piano van Lieder ohne Worte
Felix Mendelssohn Sonate nr. 2 op. 58

Uitvoerenden

Jean-Guihen Queyras cello
Kristian Bezuidenhout piano (Erard)

Als er één componist is die wist hoe je voor cello en piano moest componeren, dan is dat Felix Mendelssohn. Jean-Guihen Queyras, publiekslieveling van de Cello Biënnale én het Muziekgebouw, is een meester in het treffen van de lichte toon die past bij Mendelssohns romantiek. Pianotovenaar Kristian Bezuidenhout bespeelt een Erard-vleugel, eenzelfde instrument dat Mendelssohn bezat vanaf 1832.

De negentiende eeuw is de eeuw van het romantische cellorepertoire en Felix Mendelssohns muziek speelt daarin een hoofdrol. Ook Mendelssohns broer Paul speelde cello net als zovelen in de opgekomen gegoede burgerij. De cello kan als geen ander instrument de emotie van de menselijke zang benaderen en Mendelssohns muziek richt zich meer dan die van zijn klassieke voorlopers op het persoonlijke sentiment. Zijn Lied ohne Worte op. 109 is daarvan het ultieme voorbeeld.

Onderdeel van