Musici | Cello Biënnale Amsterdam

Naar de cookie instellingen Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst

Inloggen 'Mijn account' tijdelijk niet mogelijk.

Jean-Guihen Queyras

Jean-Guihen Queyras (Montreal, 1967) is vanaf het begin bij de Biënnale betrokken en sindsdien gaf hij daar vele memorabele concerten. Queyras staat bekend om zijn brede repertoire. Hij vertolkt de celloconcerten van Haydn en Vivaldi maar speelt ook muziek van Dallapiccola, Kurtág, Ligeti, Webern, Boulez en Gilbert Amy. Hij maakt deel uit van verschillende kamermuziekensembles, waaronder een pianotrio met Isabelle Faust en Alexander Melnikov en een ensemble waarin hij samen met de zarb-specialisten Kevan en Bijan Chemirani en de kemençe-speler Sokratis Sinopoulos optreedt. In 2016 en 2018 was hij tijdens de Biënnale de solist in Nomaden van Joël Bons, speciaal gecomponeerd voor Queyras en het Atlas Ensemble. Queyras is docent aan de Musikhochschule in Freiburg en artistiek leider van het festival Rencontres Musicales de Haute-Provence. In 2022 ontving Jean-Guihen Queyras de Anner Bijlsma Award tijdens het Openingsconcert van de Cello Biënnale.

Andrey Gugnin

Andrey Gugnin studeerde aan het Conservatorium van Moskou en won eerste prijzen op internationale pianoconcoursen in Sydney en Dubai, de Duitse Pianoprijs en de tweede prijs bij de Beethoven Competitie. Hij is een graag geziene gast in de Musikverein in Wenen, het Auditorio Nacional in Madrid, Victoria Hall, Carnegie Hall, het Sydney Opera House, het Louvre in Parijs, het Tokyo Metropolitan Theater, het Verbier Festival, het Klavier Festival Ruhr, het Dubrovnik Summer Festival en het Cziffra Festival.

Jonathan Cohen

Jonathan Cohen is naast klavecinist ook dirigent en hij begon zijn carrière als barokcellist. Toen hij in dat verband samenwerkte met William Christie en Les Arts Florissants kreeg hij de kans om hem te assisteren en zelf te dirigeren. Dat was ook de tijd dat hij van pianist transformeerde naar continuospeler. Met dat alles groeide hij uit tot een wereldwijd gerenommeerd barokspecialist. Momenteel is hij verbonden aan diverse ensembles en organisaties zoals Les Violons du Roy, het Tetbury Music Festival, Les Arts Florissants en het Saint Paul Chamber Orchestra. Als gast trad hij op met Philharmonia Baroque Orchestra, het Budapest Festival Orchestra en het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Ook leidde hij operaproducties bij de Glyndebourne Festival Opera. In 2010 richtte hij Arcangelo op. Het werd al snel een van de leidende barokgezelschappen waarmee hij wereldwijd optrad in onder meer de Wigmore Hall in Londen, de Berliner Philharmonie, de Wiener Musikverein en Carnegie Hall in New York. Met Nicolas Altstaedt nam hij in 2013 een cd op met Bachwerken voor viola da gamba en klavecimbel.

Silvia Gira

Silvia Gira (1998), uit Palermo, volgt momenteel een Master aan het Conservatorium van Amsterdam bij Maarten Mostert en Pieter Wispelwey. Daarvoor studeerde ze aan het A. Scarlatti Conservatorium en bij Antonio Meneses aan de Accademia Walter Stauffer en Accademia Chigiana. Ze studeerde ook aan de Accademia Nazionale Santa Cecilia in de klas van Giovanni Sollima.

Charlotte Brussee

Charlotte Brussee (1999) werd in 2014 toegelaten tot de Sweelinck Academie van het Conservatorium van Amsterdam. Aan dit conservatorium had ze les van Monique Bartels en Maarten Mostert, en recentelijk van Michael Stirling, bij wie ze haar bachelorstudie afrondde. Vanaf seizoen 23/24 vervolgde ze haar (master)studies aan de Hochschüle für Musik Detmold, bij Xenia Jankovic.

Marianne Fusenig

Marianne Fusenig (2003) begon op 4-jarige leeftijd cellospelen. In 2017 ging ze naar het Conservatoire de la Ville de Luxembourg om te studeren bij Claude Giampellegrini. In 2019 werd ze aangenomen op het Musikgymnasium Schloss Belvedere Weimar en zette haar studie voort bij Prof. Tim Stolzenburg. Momenteel volgt ze haar bachelor in de klas van Michel Strauss en Jan Ype Nota aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag.

Laurens Toet

Laurens Toet (1999) begon met cellospelen bij Frank Spronk en vervolgde zijn studie bij Paul Uyterlinde. Momenteel studeert hij aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag bij Larissa Groeneveld en Michel Strauss. Hij volgde masterclasses bij Troels Svane en Gustav Rivinius. Daarnaast zong Laurens jarenlang in het Nationaal Jongenskoor en het Nationaal Gemengd Jeugdkoor onder leiding van Wilma ten Wolde. Laurens bespeelt een 19e-eeuwse Franse cello met strijkstok gemaakt door Andreas Grütter in bruikleen van de Stichting Muziekinstrumenten.

Ori Ron

Ori Ron (1998) is een cellist, componist en improvisator uit Israël. Begon zijn cellostudie bij Hilla Epstein aan het Givatayim Conservatory, en begon op 13-jarige leeftijd te studeren bij Prof. Hillel Zori. Ori studeerde aan de Thelma Yellin High School en voltooide zijn bachelor aan de Buchmann Mehta School of Music. In september 2023 begon Ori aan zijn masterstudie aan het Conservatorium van Amsterdam in de klas van Pieter Wispelwey.

Margherita Maria Gianna Succio

Margherita Maria Gianna Succio (2001) studeerde cello in de klas van Claudio Merlo aan het Conservatorium van Alessandria. Tegelijkertijd studeerde ze ook bij Antonio Meneses aan de Walter Stauffer Academie in Cremona, aan de Accademia Chigiana in Siena en aan de Hochschule der Künste Bern, HKB, waar ze haar MA in Music Performance Classical behaalde in 2022 en in 2023 bij Giovanni Gnocchi aan de Accademia Filarmonica in Bologna. Momenteel studeert ze aan het Maastrichts Conservatorium in de klas van Gabriel Schwabe.

Bruno Tobon

Bruno Tobon (1999) is afgestudeerd aan het Conservatoire de Musique de Montréal, waar hij studeerde bij Denis Brott. Bruno heeft masterclasses gevolgd bij gerenommeerde cellisten als Johannes Moser en Mischa Maisky. Momenteel volgt hij een masteropleiding aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag bij Jan Ype Nota en Michel Strauss.

Mudrė Buckutė

Mudrė Buckutė (2004), geboren in Litouwen, woont het grootste deel van haar leven in Nederland. Ze studeerde aan de Jong Talent afdeling van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Nu studeert ze aan hetzelfde instituut, in haar derde jaar Bachelor bij Lucia Swarts.

Beste Yıldız

De Turkse cellist Beste Yıldız (2001) begon zijn muzikale reis op 9-jarige leeftijd bij Viatcheslav Kainov. In 2019 begon hij aan zijn bachelorstudie aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag bij…

Hattie McGregor

Hattie McGregor (2003) studeert aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag bij Lucia Swarts. Eerder studeerde ze cello bij John Myerscough (Doric String Quartet) en barokcello bij Jonathan Manson aan de Royal Academy of Music, en bij Matthijs Broersma aan de Yehudi Menuhin School.

Efstratia Chaloulakou

Efstratia Chaloulakou (1998) studeerde cum laude af aan het conservatorium en de universiteit van Thessaloniki bij Dimitris Patras. Ze deed een stage bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest in het seizoen 2023/24, was cello-aanvoerder van het Grieks Jeugd Symfonie Orkest en nam deel aan masterclasses bij Konstantin Heidrich, Leonid Gorokhov en Claudio Bohórquez. Sinds september 2024 volgt ze haar Masterstudie aan het Conservatorium van Amsterdam bij Ella van Poucke.

Thomas Prechal

Cellist en componist Thomas Prechal (2004) is van jongs af aan gegrepen door muziek. Hij is oud-student van de Academie voor Muzikaal Talent in Utrecht en studeert sinds september 2022 cello aan het Conservatoire de Paris (CNSMDP), waar hij ook intensief onderwijs krijgt in muzikale analyse, harmonie en orkestdirectie.

Thomas Larichelière-Banken

Thomas Larichelière-Banken (2001) begon op 5-jarige leeftijd met cellospelen en studeert nu op het Conservatorium van Amsterdam bij Mick Stirling. Thomas heeft coaching gehad van vele cellisten zoals Xenia Jankovic, Rudolph Leopold, Hans Jørgen Jensen, Lynn Harrell, Michel Strauss en Lluis Claret. Thomas speelt op een Benjamin Banks-cello uit 1785 en een W.E. Hill & Sons-strijkstok, hem ter beschikking gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds. Thomas wil de Stichting Jeunesses Musicales Canada bedanken voor hun financiële steun.

Andrej van Brakel

Andrej van Brakel (2005) studeert momenteel aan het Conservatorium van Lübeck bij Prof. Troels Svane, nadat hij eerder les kreeg van Godfried Hoogeveen en Gabriel Schwabe. Van 2020-2022 was hij eerste cellist van het Nederlands Jeugd Orkest en speelt hij op een cello gemaakt door Mathijs Heyligers die ter beschikking wordt gesteld door de Stichting Muziekinstrumenten Nederland.

Joshua Hassler-Forest

Joshua Hassler-Forest (2006) ontwikkelde al op jonge leeftijd een passie voor de cello. Na enkele jaren in de jong-talentklas van het Prins Claus Conservatorium, waar hij les kreeg van Corine 't Hoen, studeerde hij zes jaar aan de Sweelinck Academie van het Conservatorium van Amsterdam bij Maarten Mostert. In september 2024 begon hij zijn bachelor bij Pieter Wispelwey.

Irene Kok

Irene Kok rondde in 2016 haar masterstudie af aan het Conservatorium van Amsterdam waar ze studeerde bij Jeroen den Herder en barokcello bij Viola de Hoog, waarna ze haar opleiding vervolgde met een post graduate-studie aan De Universität für Musik und darstellende Kunst in Wenen bij Reinhard Latzko en een kamermuziekmaster bij Johannes Meissl. Irene Kok was succesvol bij meerdere concoursen; ze won onder andere een eerste prijs bij het Prinses Christina Concours. Ze was laureaat van ‘The 17th Kiejstut Bacewicz International Chamber Music competition’ in Polen en de York Early Music Competition. Daarnaast won ze de eerste prijs tijdens het Euroconcours cello in 2012. Sinds 2017 is Irene Kok stipendiaat van de Yehudi Menuhin ‘live music now’ Foundation in Wenen. Irene Kok maakt deel uit van Trio Immersio in Oostenrijk en het Chimaera Trio in Nederland. Ze bespeelt een Capicchioni cello uit Cremona die haar ter beschikking is gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.

Gary Hoffman

De Amerikaanse cellist Gary Hoffman is een veelgevraagd solist en pedagoog. Hij speelde al enige malen op de Cello Biënnale Amsterdam als solist met Amsterdam Sinfonietta, Holland Sinfonia en het Nederlands Kamerorkest en hij was jurylid bij het Nationaal Cello Concours. Gary Hoffman is docent aan prestigieuze instellingen zoals het Curtis Institute, de Koningin Elisabeth Muziekkapel en de Kronberg Academy.

Rembrandt Trio

Het Rembrandt Trio is internationaal bekend om zijn artistieke nieuwsgierigheid en innovatieve samenwerkingen, die voortdurend de grenzen van jazz opzoeken en verleggen. Het album “It’s Still Autumn” – dat door de pers als ‘baanbrekend’ werd beschreven – opende het North Sea Jazz Festival in 2019. Als werkende band repeteert het Rembrandt Trio wekelijks en maakt het tournees over de hele wereld. Zo speelden zij recent in de legendarische Londense jazz club Ronnie Scott’s een double bill concert met Chick Corea. Ook openden ze het Taichung Jazz Festival in Taiwan, met een publiek van 60.000 enthousiaste jazzfans. Het Rembrandt Trio ging vernieuwende samenwerkingen aan met talloze collega-musici uit Europa, waaronder Paolo Fresu, Vincent Peirani, Norma Winstone, Verneri Pohjola Kayhan Kalhor, Sylvain Rifflet en Perico Sambeat. Rembrandt Frerichs – piano & compositie Tony Overwater – akoestische bas Vinsent Planjer – drums

Antony Hermus

Weinig dirigenten waren zo vroeg al zo succesvol als Antony Hermus (Nederland, 1973). Na zijn studie piano en orkestdirectie aan het Fontys-conservatorium in Tilburg werd hij benoemd tot leider van de opera en symfonieorkest van de Duitse Hagen. Van 2009 tot 2015 was hij Generalmusikdirektor van het Anhaltische Theater in Dessau (Duitsland), waar hij onder andere delen van Wagner’s Der Ring des Nibelungen dirigeerde. Bij zijn afscheid werd hij benoemd tot eredirigent voor zijn grote verdiensten. Sindsdien heeft hij operaproducties geleid bij onder andere de opera National de Paris en de Nederlandse Reisopera, en heeft hij als gast opgetreden bij BBC Philharmonic Orchestra, de Bamberger Symphoniker en het Koninklijk Concertgebouworkest. Het Noord Nederlands Orkest, waarvan hij van 2015 tot maart 2024 vaste gastdirigent was, benoemde hem bij zijn afscheid tot eredirigent. Antony Hermus is sinds 2022 chef-dirigent van het Belgisch Nationaal Orkest, waarmee hij dit jaar onder andere de 12 violisten begeleidde in de Finale van de Koningin Elisabeth Wedstrijd in Brussel.

Tarmo Peltokoski

De jonge Finse pianist en dirigent Tarmo Peltokoski (2000) studeerde piano aan de Sibelius Academie in Helsinki en speelde solo met bijna alle Finse orkesten. Op 14-jarige leeftijd begon hij zijn directie-studie bij de vermaarde dirigenten-pedagoog Jorma Panula. Peltokoski is sinds 2023 voor vier jaar als vaste gastdirigent verbonden aan het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Hij is ook artistiek directeur van het Nationaal Orkest van Letland, en met ingang van het seizoen 2025–2026 is hij chef-dirigent van het Orchestre National du Capitole de Toulouse.

Charlotte Spruit

Charlotte Spruit (Nederland, 2000) begon op vierjarige leeftijd met vioolspelen met Coosje Wijzenbeek als docent. Later studeerde ze aan de Guildhall School of Music bij David Takeno en aan de Royal Academy of Music bij Ying Xue. Momenteel studeert ze in haar master aan de Royal Academy of Music bij Rachel Podger, Pavlo Beznosiuk en Ying Xue. In 2022 won Charlotte de eerste prijs, de publieksprijs en de Genuin Classics prijs bij het Leipzig International Johann Sebastian Bach Competition. In 2023 was Charlotte een prijswinnaar bij het Young Classical Artists Trust (YCAT) Concours, dat in Wigmore Hall plaatsvond. Charlotte won ook prijzen bij vele andere nationale en internationale concoursen, zoals het Kloster Schöntal International Violin Competition, het Concours International Arthur Grumiaux, en het Oskar Back Vioolconcours. In 2020 ontving Charlotte de Kersjes Vioolbeurs. Charlotte trad als solist op met vele orkesten, waaronder het Residentie Orkest, het Radio Filharmonisch Orkest, het Pauliner Barockensemble en Ensemble Esperanza. Charlotte speelt op een 18e-eeuwse Italiaanse viool van een anonieme maker, die zij in bruikleen heeft van het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.

Gregory Charette

Gregory Charette (Los Angeles, 1987) is dirigent en programmeur en zet zich onvermoeibaar in voor de uitvoering en promotie van nieuwe muziek. Hij is artistiek leider van Oerknal, een hedendaags muziekcollectief dat zich wijdt aan het herontdekken en opnieuw leven inblazen van de concertervaring. Gregory studeerde bij Pierre Boulez op het Luzern Festival in 2011 en trad op als dirigent de honderdste verjaardag van John Cage tijdens het Holland Festival. Hij dirigeerde ook in het Emerging Composers Programme van het Aldeburgh Festival, waar hij intensief samenwerkte met Oliver Knussen en Colin Matthews. Hij maakte zijn debuut bij Asko|Schönberg tijdens de opening van het Gaudeamus Festival in 2012. Gregory behaalde zijn bachelordiploma op het Oberlin Conservatory of Music, waar hij studeerde bij Lewis Nielson. Hij ontving masterclasses van Helmut Lachenmann, David Lang en Rebecca Saunders. Hij verhuisde naar Nederland om orkestdirectie te studeren aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag, waar hij studeerde bij Jac van Steen en Kenneth Montgomery. Onder zijn optredens vallen concerten met het Nederlands Philharmonisch Orkest, Residentie Orkest, het RTSH Orkest (Albanië), Kosovo Philharmonic, het Noord Nederlands Orkest, Philharmonie Zuidnederland, Asko|Schönberg, Nieuw Ensemble, Ensemble Contrechamps, Britten-Pears Ensemble en het SONEMUS Ensemble (Bosnië).

Kalle de Bie

Kalle de Bie (1994) begon met cello spelen toen hij zes jaar oud was. Vanaf 2008 studeerde hij aan het Conservatorium van Amsterdam bij Jeroen den Herder, Jelena Očić en Dmitri Ferschtman. Kalle sloot zijn studie aan de Universität für Musik und darstellende Kunst te Wenen bij de beroemde cellopedagoog Reinhard Latzko. In oktober 2016 kreeg Kalle tijdens het Nationaal Cello Concours te Amsterdam de Start-in-Splendorprijs, en won daarmee een avond carte blanche in Splendor Amsterdam. Hij creëerde een muzikale en visuele reis door de surrealistische wereld van de Franse componist Henri Dutilleux. Eerder werkte Kalle ook aan andere projecten met film, poëzie en dans. Hij maakt deel uit van het Brackman Trio en het Marigold Pianokwartet. Daarnaast speelt Kalle bij het collectief Pynarello.

Mila Baslawskaja

Mila Baslawskaja werd geboren in Moskou en studeerde daar aan de Centrale Muziekschool en het Conservatorium van Moskou. Al op jonge leeftijd gaf zij veel recitals in Rusland. Ook speelde zij samen met musici als Natalia Gutman, Oleg Kagan, Gidon Kremer en Joeri Basjmet. In 1978 verliet zij samen met haar echtgenoot, de cellist Dmitry Ferschtman de toenmalige Sovjet-Unie en ging in Nederland wonen. Samen met hem trad zij op in diverse landen. Met Ferschtman nam zij ook werken van Nikolaj Mjaskovski, Alfred Schnittke, Dmitri Sjostakovitsj, Claude Debussy, Robert Schumann, César Franck en Russische Romances op. Baslawskaja was hoofdvakdocent piano en kamermuziek aan het Rotterdams Conservatorium en het Conservatorium van Amsterdam. Momenteel geeft zij nog les aan de Jong Talent-afdeling van het Conservatorium van Amsterdam.

Matthias Pintscher

Als componist was Matthias Pintscher (Duitsland, 1971) al vroeg succesvol. Zijn werk is vele malen uitgevoerd door bijvoorbeeld de Berliner Philharmoniker, het London Philharmonic Orchestra, het BBC Symphony Orchestra, The Cleveland Orchestra en de New York Philharmonic. In Nederland hadden het Radio Philharmonisch Orkest en het Concertgebouworkest regelmatig zijn composities op het programma. Sinds 2014 is hij verbonden aan de compositieafdeling van de Juilliard School of Music in New York. Matthias Pintscher is muzikaal leider van de Kansas City Symphony sinds 2024; ook is hij vaste dirigent van het Lucerne Festival Academy Orchestra. Van 2013 tot 2024 was hij chef-dirigent van Ensemble intercontemporain. Als gastdirigent leidde Matthias Pintscher vele orkesten in Europa, de Verenigde Staten en Australië; zo stond hij recent voor de Berliner Philharmoniker, het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, de Los Angeles Philharmonic, het London Symphony Orchestra en het Toronto Symphony Orchestra.

Geneviève Verhage

Geneviève Verhage (1985) is een veelzijdige celliste met een grote liefde voor kamermuziek, geroemd om haar muzikaliteit en krachtige uitstraling. Zij is mede-oprichtster van het Ragazze Quartet, waarin ze speelde van 1999 tot 2013. Tegenwoordig maakt ze deel uit van Cello Octet Amsterdam en speelt regelmatig met het Radio Filharmonisch Orkest, Pynarello en LUDWIG. Naast concerten in de klassieke concertzalen treedt Geneviève ook op in het theater. Ze maakte tournees met Orkater/Via Berlin, Oorkaan, Nationale Opera en Ballet en Circus Treurdier, en speelde met LeineRoebana en Nynke Laverman & Sytze Pruiksma. Geneviève studeerde bij Monique Bartels en Melissa Phelps aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en aan The Royal College of Music in Londen. Ook volgde ze met het Ragazze Quartet de voltijdsopleiding aan de Nederlandse Strijkkwartet Academie in Amsterdam bij docenten Stefan Metz en Marc Danel. Masterclasses die van grote invloed zijn op de ontwikkeling van haar spel kreeg ze van Jean-Guihen Queyras, Bernard Greenhouse, Luc-Marie Aguera en het Kronos Quartet, alsook van regisseurs Ria Marks en Titus Tiel Groenestege. Geneviève bespeelt een Hippolyte Silvestre-cello uit 1865, haar ter beschikking gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.

Kristian Bezuidenhout

Kristian Bezuidenhout werd geboren in Zuid-Afrika, groeide op en begon zijn pianostudie in Australië, vervolgde zijn opleiding in New York en woont in Londen. Hij studeerde piano bij Rebecca Penneys, fortepiano bij Malcolm Bilson, klavecimbel bij Arthur Haas en basso continuo bij Paul O’Dette. In 2001 won hij zowel de jury- als de publieksprijs tijdens de Internationale Fortepianocompetitie in Brugge. Hij treedt als solist op met gezelschappen als het Chamber Orchestra of Europe, Les Arts Florissants, het Orchestre des Champs-Elysées, het Chicago Symphony Orchestra en het Gewandhausorchester Leipzig. Als dirigent vanaf het klavier leidde hij onder meer het Orkest van de Achttiende Eeuw, Collegium Vocale Gent, Tafelmusik, het Dunedin Consort en het Concertgebouworkest. Sinds seizoen 2017/2018 maakt Kristian Bezuidenhout deel uit van de artistieke leiding van het Freiburger Barockorchester en is hij eerste gastdirigent van The English Concert.

Hossein Behroozinia

Hossein Behroozinia (Teheran, 1962) is een bekende bespeler van de barbat en de ud. Deze instrumenten worden wel als de voorlopers van de luit beschouwd, alhoewel ze vanwege de microtanaliteit geen gebruik van fretten konden maken. Behroozinia studeerde ud onder de supervisie van Mansour Nariman. Hij was student aan het Conservatorium van Teheran en werd daarna muzikaal leider van het Ensemble Khaleghi. Behroozinia heeft zich onderscheiden door zijn virtuositeit en diepe kennis van zowel de klassieke Perzische muziek als de folklore van zijn land.

Naghib Shanbehzadeh

De jonge getalenteerde slagwerker Naghib Shanbehzadeh begon met musiceren op driejarige leeftijd in Boushehr en Kish. Hij leerde de traditionele percussieritmes van het zuiden van Iran (Dammâm, Doholgap, Pipè, Kesser, Tempo) en de klassieke ritmes (Zarb). Vanaf tienjarige leeftijd speelt hij al samen met bekende musici waaronder Billy Cobham, Manu Codja en Matthieu Donarier. Hij studeert nu westers slagwerk aan het Conservatorium in Creteil.

Thomas Dunford

Thomas Dunford (Parijs,1988) werd op zijn negende op het spoor van de luit gezet door zijn eerste docent, Claire Antonini. In 2006 studeerde hij in zijn geboortestad af aan het Conservatoire de Paris bij Charles-Edouard Fantin en in 2009 aan de Schola Cantorum in Bazel bij Hopkinson Smith. Masterclasses volgde hij van onder anderen Rolf Lislevand, Julian Bream en Paul O’Dette. Zijn eerste podiumervaring deed Thomas Dunford op toen hij in de periode 2003–2005 de rol van luitist speelde in Shakespeares Twelfth Night aan de Comédie française. Recitals gaf hij sindsdien van Carnegie Hall en de Frick Collection in New York tot Wigmore Hall in Londen en het Palau de la Musica in Barcelona. Ook maakte hij zijn opwachting op de festivals van Ambronay, Nantes, Saintes en Utrecht en trad hij op in Brazilië, Colombia, Chili, Mexico, Israël, China, Japan en India. Naar aanleiding van zijn debuut-cd Lachrimae (2012) noemde BBC Magazine hem de ‘Eric Clapton van de luit’.

Thomas Beijer

Thomas Beijer (Haarlem, 1988) studeerde aan het Amsterdamse conservatorium bij Jan Wijn, waar hij in 2011 afstudeerde met de hoogste onderscheiding. Daarna vervolgde hij zijn pianostudie bij de Cubaanse pianist Jorge Luis Prats, en volgde hij masterclasses bij Emanuel Ax, Menahem Pressler, Murray Perahia, Pascal Devoyon, Jacques Rouvier en Elza Kolodin. Daarnaast kreeg Beijer compositielessen bij Elmer Schönberger in Amsterdam en bij Malcolm Singer in Londen. Naast zijn carrière als pianist en componist, is Thomas Beijer actief als schrijver en tekenaar. In 2017 debuteerde hij bij uitgeverij Prometheus met de novelle Geen Jalapeños.. Sinds 2019 is Thomas Beijer artistiek directeur van de Young Pianist Foundation. in 2022 ontving Thomas Beijer de Nederlandse Muziekprijs, de hoogste onderscheiding die door het ministerie van OCW aan een musicus, werkzaam in de klassieke muziek, wordt uitgereikt.

Soheil Shayesteh

Soheil Shayesteh is audiovisueel componist, violist en kamancheh-speler. Hij werd geboren in Iran en woont in Amsterdam. Dankzij zijn interesse in het combineren van het geluid van de kamancheh met live electronics heeft hij audio processing units kunnen ontwikkelen die uniek zijn voor het instrument. Hij ontwikkelde een unieke stijl op de kamancheh, beïnvloed door zijn overtuiging dat zijn instrumenten in combinatie met live electronics en visuals functioneren als nieuwe instrumenten die een nieuw vocabulaire nodig hebben. Als componist had Soheil veel succes met zijn werk. Hij won bijvoorbeeld de eerste prijs bij de 'Tera de Marez Oyens' award met zijn audiovisuele compositie ‘Zha’ voor kamancheh, live electronics en visuals.

Philipp Scheucher

Philipp Scheucher (Oostenrijk, 1993) studeerde aan de Universiteit voor Muziek en Podiumkunsten in Graz onder begeleiding van onder andere Markus Schirmer. In 2022 sloot hij zijn studie af aan de Royal College of Music in Londen. Hij won diverse prijzen op internationale pianoconcoursen, zoals het ARD-concours in München en het Ferruccio Busoni International Piano Competition. Philipp Scheucher is nu zelf hoofdvakleraar in Graz en vaste duo-partner van Reinhard Latzko.

Noriko Yabe

De Japanse pianiste Noriko Yabe werd geboren in Yokohama en kreeg op zesjarige leeftijd haar eerste pianolessen. Haar talent werd snel ontdekt en ze gaf al spoedig haar eerste concerten. Toen ze twaalf jaar oud was, maakte ze haar debuut als soliste met het Madison Symphony Orchestra in de Verenigde Staten van Amerika. Na het afsluiten van haar studie aan de ‘Toho Gakuen High School and College of Music’ in Tokio vervolgde Noriko haar opleiding bij Willem Brons aan het Conservatorium van Amsterdam waar ze in 2003 afstudeerde. Ze gaf concerten in Japan, Nederland, Slowakije, Tsjechië en de Verenigde Staten van Amerika. Noriko is verbonden als correpetitor aan het Conservatorium van Amsterdam en sinds 2004 is ze begeleidster tijdens de Summer Academy van International Holland Music Sessions in Bergen NH. Vanaf de eerste Cello Biënnale in 2006 is zij vaste begeleidster tijdens de Masterclasses.

Martin Fondse

Martin Fondse (Bergen op Zoom, 1967) studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem in de vakken piano en lichte muziek. Hierna volgde hij een opleiding compositie aan de Musikhochschule in Keulen. Zijn leermeester was de Amerikaanse trombonist-componist-arrangeur Bob Brookmeyer. Tot zijn pianoleraren behoorden Robert Vermeulen, Rob van den Broeck en Kenny Werner. Martin Fondse formeerde in de jaren negentig van de 20e eeuw het octet De Achtbaan, dat later werd omgedoopt tot het Martin Fondse Oktemble. Naast ervaren muzikanten speelt hierin ook jeugdig talent. Hierna start hij een kleine bigband, De Groove Troopers. In 2008 richtte hij het Starvinsky Orkestar op, later omgedoopt tot "Martin Fondse Orchestra". Zijn composities variëren van klassieke muziek tot jazz. Naast het componeren draagt hij ook bij als uitvoerend musicus. Zo speelt hij sinds 2009 de vibrandoneon in soloconcerten alsook in ensembles. In 2017 ontving hij de prestigieuze Boy Edgar Prize. In november 2021 werd Martin Fondse uitverkozen tot Componist des Vaderlands voor de duur van twee jaar, als vierde na achtereenvolgens Willem Jeths (2014), Mayke Nas (2016) en Calliope Tsoupaki (2018). Martin Fondse leidde een keer eerder, in 2012 het Hello Cello Orkest.

Mark Haanstra

Mark Haanstra is een veelzijdige bassist uit Nederland. Hij studeerde bas aan het Conservatorium van Amsterdam waar hij in 1997 cum laude afstudeerde. Zijn herkenbare sound, groove en flexibiliteit maken hem tot een veelgevraagd muzikant bij artiesten, ensembles en orkesten in vele genres. Mark won verschillende prijzen, waaronder de Dutch Jazz Competition met het Nemesis Quartet (1994), Geel (1998) en Agog (2002). Hij speelde met verschillende grote ensembles en orkesten zoals het Concertgebouw Orkest, Nieuw Ensemble en Asko|Schönberg. Daarnaast is hij solist in Steve Mackay's Grammy Award-winnende werk Dreamhouse, dat is uitgevoerd en opgenomen door verschillende gerenommeerde orkesten zoals de BBC en New York Philharmonic. Mark heeft affiniteit met Indiase muziek door zijn studie Zuid-Indiase muziek en compositie bij Rafael Reina aan het Conservatorium van Amsterdam en werkte later met Indiase muzikanten in Zuid-India.

Kris Berry

Kris Berry is een Nederlandse zangeres met Caribische roots, geboren in Curaçao in 1982. Ze groeide op omringd door verschillende muziekstijlen, wat haar eigen sound sterk heeft beïnvloed. Berry begon haar muzikale carrière met het debuutalbum Marbles in 2012, een mix van jazz, soul, en Caribische invloeden, waarmee ze meteen indruk maakte in de Nederlandse muziekscene. Haar muziek wordt gekenmerkt door een warme, soulvolle stem en een veelzijdige stijl die elementen van jazz, blues, pop en Latin combineert. In 2013 bracht ze samen met de Nederlandse singer-songwriter Perquisite het album Lovestruck Puzzles uit, wat haar bekendheid verder vergrootte. Berry heeft in de loop der jaren verschillende samenwerkingen aangegaan en blijft een gerespecteerde naam in de Nederlandse muziekwereld. Haar werk kenmerkt zich door een diepgaande emotie en een sterke connectie met haar Caribische afkomst, wat haar muziek een unieke flair geeft.

Karel Deseure

Karel Deseure (1983) studeerde dwarsfluit en orkestdirectie aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel en vervolgde zijn opleiding in Berlijn. Deseure begon zijn carrière als assistent-dirigent bij verschillende orkesten, waaronder het Rotterdams Philharmonisch Orkest en het Symfonieorkest Vlaanderen. Hij heeft zich ontwikkeld tot een veelzijdig dirigent, met een breed repertoire dat zowel symfonische muziek als opera omvat. Deseure heeft gewerkt met prominente orkesten zoals het Antwerp Symphony Orchestra, het Philharmonisch Orkest van Luik, het Orkest van de 18e Eeuw en het Residentie Orkest. Naast zijn werk met gevestigde ensembles is Deseure ook actief in de uitvoering van hedendaagse muziek en werkt hij regelmatig samen met jonge componisten. Sinds 2019 is Karel aangesteld aan het Conservatorium van Amsterdam als docent orkestdirectie.

Jâms Coleman

Jâms Coleman (Anglesey, North Wales) is een pianist die veel en graag optreedt als solist, kamermusicus en begeleider van zangers. Jâms vormt een duo met cellist Laura van der Heijden. Hun eerste album, ‘Path to the Moon’, dat werd beschreven als ‘intrigerend en meeslepend’ door The Guardian en ‘teder verleidelijk, enigmatisch en romantisch’ door Gramophone, bereikte al binnen één week twee miljoen streams wereldwijd. Onder zijn andere albums vallen een cd met liederen van Fanny Hensel, uitgebracht onder First Hand Records (opgenomen in het Mendelssohn Haus, Leipzig), een cd met liederen van Loewe met bariton Nicholas Mogg onder Champs Hill, en een album met werk van Pamela Harrison met James Gilchrist, Alice Neary en Robert Plane, uitgebracht onder Resonus Classics. Jâms studeerde aan Girton College, Cambridge, waar hij ook een Choral Scholar was. Hij behaalde zijn masterdiploma aan de Royal Academy of Music.

Gordan Nikolić

Na een vooropleiding in Servië studeerde Gordon Nikolic (Brus, Servië 1968) aan de Musikhochschule in Bazel bij Jean-Jacques Kantorow. Hij kreeg ook lessen van Walter Levin, Hans Werner Henze, Witold Lutoslawsky en György Kurtág. Hij is winnaar van verschillende internationale concoursen zoals het Tibor Varga en Niccolò Paganini Concours. Van 1997 tot 2017 was hij concertmeester van het London Symphony Orchestra. Sinds 2004 is hij artistiek leider en concertmeester van het Nederlands Kamerorkest. De afgelopen jaren was Nikolić te gast als concertmeester bij orkesten als Manchester Camerata, het Antwerp Symphony Orchestra en het Australian Chamber Orchestra. Sinds 2007 heeft hij de leiding over het in Spanje gevestigde BandArt, een orkest dat inzet op maatschappelijke betrokkenheid. Naast zijn activiteiten als violist en orkestleider is Nikolić docent aan het conservatorium van Parijs, de Hochschule für Musik in Saarbrücken en Codarts in Rotterdam. Hij speelt op een Lorenzo Storioni-viool uit 1794.

Elodie Soulard

Elodie Soulard (1986) begon met accordeonspelen op zesjarige leeftijd. Ze studeerde aan het Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris (in de klas van Max Bonnay), waar ze haar “Premier Prix” met onderscheiding behaalde in 2010. Ze werd daarna aangenomen voor een masterstudie als student van de beroemde pianist en dirigent Jean-François Heisser. Elodie behaalde drie “Premier Prix” aan het CNSM in Parijs: in muziektheorie, analyse en arrangeren (in de klas van Alain Louvier) en orkestdirectie als student van François-Xavier Roth en Jean-Sébastien Béreau. Ze heeft een breed repertoire dat spant van arrangementen van piano-, orgel- en orkestwerken (van Bach tot Prokofiev) tot originele werken voor accordeon (Kusyakov, Semionov, Berio, Lindberg). In 2014 was zij al te zien op de Cello Biënnale Amsterdam samen met Raphaël Pidoux.

Dominique Vleeshouwers

Dominique Vleeshouwers (Weert, 1992), artiestennaam DOMNIQ, is een Nederlandse slagwerker. Hij won als eerste slagwerker ooit de Nederlandse Muziekprijs in 2020 en won de eerste prijs, de persprijs en de publieksprijs bij het internationale TROMP Percussion Competition in Eindhoven in 2014. Hij staat bekend om zijn virtuositeit en zijn originele projecten. Hij studeerde cum laude af in 2013 van het Conservatorium van Amsterdam met de voorstelling Kindsoldaat, waarmee hij de AHK eindwerkprijs won voor meest bijzondere eindexamenwerk. In datzelfde jaar werkte hij samen met Patrice Bäumel tijdens het Amsterdam Dance event. Dominique speelt ook graag kamermuziek en werkte samen met het Pavel Haas Quartet, het Moscow Contemporary Music Ensemble en het Nederlands Blazers Ensemble. Dominique was gastprofessor aan de Hochschüle für Musik in Detmold en was docent in het team van Percussion Friends aan de Sweelinck Academie van het Conservatorium van Amsterdam. Hij is ook de schrijver van twee marimbamethodes getiteld Time for 4 die hij later dit jaar zal publiceren. Hij trad op met het Koninklijk Concertgebouworkest, het Nederlands Philharmonisch Orkest, Asko|Schönberg, philzuid, het Orquesta Sinfónica de Castilla y León, Tokyo Sinfonietta en het Philharmonisch Orkest van Nizhny Novgorod.

Daniel Reuss

Daniel Reuss (1961) was aan het Conservatorium van Rotterdam leerling van Barend Schuurman en richtte toen hij 21 was het Oude Muziek Koor Arnhem op. Als ‘overtuigd niet-specialist’ dirigeert hij repertoire dat vele stijlen bestrijkt, van rond het jaar 1200 tot de meest actuele muziek. Sinds 1990 is hij artistiek leider en chef-dirigent van Cappella Amsterdam, waarin hij al jarenlang zong toen hij die positie verwierf. Van 2003 tot 2006 was hij ook chef-dirigent van het RIAS Kammerchor in Berlijn. Van 2008 tot 2013 combineerde Daniel Reuss zijn werkzaamheden als artistiek leider van Cappella Amsterdam met het chef-dirigentschap van het Estonian Philharmonic Chamber Choir, en is sinds juni 2015 chef-dirigent van het Ensemble Vocal Lausanne. Als gastdirigent musiceert Daniel Reuss met gezelschappen in heel Europa, zoals de Akademie für Alte Musik Berlin, MusikFabrik, Vocal Consort Berlin, het Orkest van de 18e Eeuw, Collegium Vocale Gent en het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Tijdens de eerste Cello Biënnale Amsterdam in 2006 dirigeerde hij al Goebaidoelina’s Canticle of the Sun van Sofia Goebaidoelina met Pieter Wispelwey als solist. Ook daarna was hij verschillende keren met Cappella Amsterdam te gast op de Cello Biënnale.

Christian Bakanic

Christian Bakanic (Oostenrijk, 1980) studeerde volksmuziek en accordeon aan het Conservatorium in Graz bij Janne Rättyä, James Crabb and Geir Draugsvoll. Hij won verschillende concoursen voor accordeon en zet zich steeds in voor het vernieuwen van de accordeon techniek en speelt alle mogelijke genres van muziek waar de accordeon een rol speelt. Bakanic speelt klassiek, jazz, Tango Nuevo en nieuwe composities, waaronder eigen werk. Hij maakt deel uit van verschillende ensembles, waarvan het duo met celliste Marie Spaemann er een is.

Bas Treub

Bas Treub (Den Haag, 1987) studeerde aan de Koninklijke Conservatoria van Den Haag en Brussel bij Peter Brunt en Philippe Graffin en behaalde zijn Masterdiploma summa cum laude in 2013. Hij maakte vele jaren onderdeel uit van het European Union Youth Orchestra, waar hij tijdens zijn laatste seizoenen concertmeester was. Hij is sinds 2014 aanvoerder van de tweede violen in het Nederlands Kamerorkest en sinds 2023 concertmeester van Phion. Ook werd Bas Treub uitgenodigd als gastconcertmeester bij het Philharmonia Orchestra, Orpheus Sinfonia en het LUDWIG collectief. Hij speelt op een Franse viool uit 1891 van de bouwer Emile Germain, hem ter beschikking gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.

Chieko Collective

Chieko Collective is een jong, multicultureel collectief gespecialiseerd in originele composities geïnspireerd door jazz, klassiek impressionisme en Latijns Amerikaanse muziek. Met hun warme, kleurrijke toon en avontuurlijke improvisaties creëren zij groovy Braziliaanse ritmes en gevoelige liedjes. De groep bestaat uit multi-getalenteerde musici en componisten die ieder een uniek geluid en persoonlijkheid toevoegen aan improvisaties. In 2022 waren zij de winnaars van de Dias Latinas Award. Chieko Donker Duyvis – cello, zang Theo de Blasis – gitaar Udo Demandt – percussie Joshua Lutz – piano César Puente – contrabas Angelo Ursini – fluit, klarinet

Woodcraft

Joshua, Noah, Wouter, Reinout en Ischa ontmoeten elkaar als broekies in 2010, op een voetbalveldje tijdens De Muziekdagen in Orvelte. Het is de start van een hechte vriendschap én de oorsprong van hun eerste bandnaam: Lang Leve de Lol. Anno nu is het plezier er zichtbaar nog niet vanaf, maar zijn de jongens onder de naam Woodcraft wel serieuze stappen aan het maken. Vanuit hun roots in de klassieke muziek is Woodcraft de afgelopen jaren een eigenzinnig pad opgeslagen en het experiment aangegaan met nieuwe mogelijkheden voor hun traditionele instrumenten. Dankzij hun ongebruikelijke bezetting van 3 cello’s en 2 violen is het vijftal aangewezen op hun eigen creativiteit en vindingrijkheid. Iets wat ze goed blijkt te passen. Hun titelloze debuutalbum dat in 2023 verscheen staat vol eigen unieke composities en improvisaties. De muziek van Woodcraft is typerend voor de tijd waarin ze zijn opgegroeid. Een genre-overstijgende stijl, met een uitgesproken eigen mening. Met het spelen van enkel hun eigen composities won Woodcraft in 2022 de jury-én publieksprijs van de Dutch Jazz Competition en speelden ze onder meer al op North Sea Jazz Festival, Het Grachtenfestival, en de Cello Biënnale. In 2024 verschijnt het tweede studioalbum van Woodcraft. Noah Hassler-Forest – viool Reinout de Vey Mestdagh – cello Joshua Herwig – cello Ischa Kooistra – cello Wouter Torringa – viool

jongNBE

Het jong Nederlands Blazers Ensemble, kortweg jongNBE, is een ensemble van jonge talentvolle musici van de Nederlandse conservatoria, sommige al klaar, andere nog midden in hun opleiding. Het ensemble bestaat uit 10 musici (fluit, hobo, klarinet, fagot, hoorn, trompet, saxofoon, (bas)trombone, slagwerk en contrabas/basgitaar) en wordt gecoacht door ervaren musici van het NBE. Het jongNBE begeleidt de jonge componisten tijdens de showcases van de compositiewedstrijd Op weg naar het Nieuwjaarsconcert en speelt daarnaast eigen programma’s, door heel Nederland. Het jongNBE trad o.a. op tijdens het Grachtenfestival, in De Nacht van Ramses in het DeLaMar Theater, bij Vroege Vogels in Park de Hoge Veluwe, tijdens de lunchconcerten in Het Concertgebouw, speelden op de Uitmarkt, bij Opium op NPO Radio 4, tijdens het Oranjewoud Festival, op het WK Hockey, bij de Cello Biënnale en in de Holland Opera-producties The Day After, STYX en Kersentuin op Fort Rijnauwen.

Nederlands Blazers Ensemble

Het Nederlands Blazers Ensemble (NBE) is een groep van ruim twintig topmusici die zo’n tachtig keer per jaar samenkomt om in binnen- en buitenland bijzondere programma’s te spelen. Gezamenlijke bezieling en honger naar avontuur drijft het NBE tot het maken van theatrale muziekprogramma’s die zelden onder één muzikale noemer te vangen zijn; het NBE combineert eigentijdse en oude muziek van alle soorten en maten die de zinnen en verbeelding prikkelt. Het NBE is altijd op zoek naar intrigerende samenwerkingen met musici uit andere culturen en spannende combinaties met andere disciplines. Met de vernieuwende programma’s wil het NBE een groot publiek verrassen, boeien, ontroeren en prikkelen. Naast de concertseries op de Nederlandse podia, waaronder het Concertgebouw en het Muziekgebouw aan ’t IJ, verzorgt het NBE ieder jaar het spraakmakende Nieuwjaarsconcert dat door BNNVARA op tv wordt uitgezonden. Ook wordt het ensemble regelmatig uitgenodigd voor bijzondere gelegenheden. Zo trad het NBE op tijdens staatsbezoeken in India, Thailand en Turkije, was het te gast in de fameuze PROMS serie in de Royal Albert Hall in Londen en mocht de dankbetuiging van H.K.H. Prinses Beatrix in februari 2014 programmeren en uitvoeren.

Cello Unlimited

Cello8

Cello8 is een cello-octet uit Parijs dat bestaat uit 7 ‘young professionals’ en de ‘meester’ Raphaël Pidoux. De jonge talenten spelen allen op nieuwgebouwde instrumenten, speciaal mogelijk gemaakt door donateurs en sponsors. Met hun concerten proberen ze de bijzondere rijkdom van de Franse Vioolbouw te promoten, en waar mogelijk nieuwe fondsen te vinden. De Cello8-cellisten Met en aangevoerd door Raphaël Pidoux: Albéric Boullenois Rafaèl Arreghini Yanis Boudris Noé Drdak Eliott Leridon Léo Ispir Soni Siecinski

Rotterdams Philharmonisch Orkest

Het Rotterdams Philharmonisch Orkest onderscheidt zich door de intense energie van zijn concerten, zijn veelgeprezen opnamen en zijn innovatieve publieksbenadering. Opgericht in 1918 heeft het zich een heel eigen plaats verworven tussen Europa’s meest vooraanstaande symfonieorkesten. Na de eerste pioniersjaren ontwikkelt het Rotterdams Philharmonisch zich vanaf 1930 onder Eduard Flipse tot een van de meest prominente Nederlandse orkesten. Met Jean Fournet, Edo de Waart en James Conlon bouwt het orkest in de jaren ’70 en ’80 verder aan zijn internationale reputatie. De benoeming van Valery Gergiev luidt een nieuwe bloeiperiode in, die in 2008 wordt voortgezet met Yannick Nézet-Séguin. Sinds 2018 is Lahav Shani chef-dirigent van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Vanaf 2023 is Tarmo Peltokoski vaste gastdirigent. Thuisbasis van het Rotterdams Philharmonisch Orkest is Concertgebouw de Doelen. Maar het orkest is ook regelmatig op andere locaties te horen: van de Rotterdamse podia tot de meest gerenommeerde zalen in binnen- en buitenland. Zo heeft het orkest sinds 2010 een residentie in het Parijse Théâtre des Champs-Élysées.

Koninklijk Concertgebouworkest

Het Concertgebouworkest heeft nauwelijks nadere introductie nodig. Ter ere van de 10e Cello Biënnale Amsterdam speelt het voor het eerst tijdens de Biënnale in een programma met een nieuw celloconcert van Liza Lim en het tweede celloconcert un despertar van Matthias Pintscher die het orkest ook dirigeert. Het Concertgebouworkest werd opgericht in 1888 en is sinds 1988 voorzien van het predikaat Koninklijk. De thuisbasis van het orkest is het Concertgebouw, en slechts enige keren per jaar treedt het orkest in Nederland ook op buiten het Concertgebouw. Daarnaast is het orkest een regelmatige gast in alle grote concertzalen in de wereld. Chefdirigent vanaf 2027 is Klaus Mäkelä, die zijn Nederlandse debuut maakte in 2018 tijdens de Cello Biënnale in het Muziekgebouw.

Alejandro Cantalapiedra

Alejandro Cantalapiedra (Spanje, 1994) begon zijn directiestudie bij Juan María Esteban en Miguel Romea. Hij verhuisde later naar Nederland, waar hij zijn studie vervolgde op Codarts Rotterdam bij Hans Leenders, Sander Teepen en Wiecher Mandemaker. Hij ontving masterclasses van onder andere Antony Hermus en Karel Deseure. Hij is sinds het seizoen 2023–2024 assistent-dirigent bij het Nederlands Philharmonisch Orkest en De Nationale Opera. Alejandro won de eerste prijs op het tweede International Conducting Competition in Estoril, waar hij het Orquestra de Camara de Cascais e Oeiras en het Varna Symphony Orchestra dirigeerde als gastdirigent.

Vincent Courtois

Vincent Courtois studeerde cello aan het Conservatorium van Aubersvilliers, eerst bij Erwan Fauré en daarna bij Roland Pidoux en Frédéric Lodéon. Zijn nieuwsgierigheid leidde meer en meer tot het spelen met belangrijke jazzmusici. In zijn spelen probeert hij altijd de verbinding te zoeken tussen jazz, improvisatie en klassieke muziek. Zijn diepe interesse tot het fenomeen klank is ook goed te horen in het vaste duo dat hij heeft met Éric-Maria Couturier en ook zijn trio met de Nederlandse (bas)klarinettiste Fie Schouten en pianist-componist Guus Janssen is een goed voorbeeld van het overbruggen van de schijnbare tegenstellingen. Zijn nieuwste duo Sonata is met de pianist Colin Vallon. De voornaamste band van Vincent Courtois is al jaren met de saxofonisten Daniël Erdmann en Robin Fincker, met wie hij verschillende cd’s maakte. In Parijs organiseert Courtois ieder jaar les Ateliers du Violoncelle waar alle stijlen aan bod komen. Sinds twee jaar geeft hij ook les aan het Conservatorium van Lyon.

Ülker Tümer

Ülker Tümer (Turkije, 1998) is één van de vier cellisten geselecteerd voor de Roadtrip with Jean-Guihen Queyras – een project gefinancierd met het geld van de Anner Bijlsma Award – dat op maandag 4 november zal worden gepresenteerd. Since 2021 studeert zij aan de Reina Sofía Muziekhogeschool in het Aline Foriel-Destezet Cello Chair programma, aanvankelijk bij Ivan Monighetti en tegenwoordig bij Jens Peter Maintz. Ze begon haar cellostudie in 2009 bij Viacheslav Kaynov aan het Conservatorium van de Universiteit van Çukurova, en vervolgde haar studie bij Dilbağ Tokay van 2013 tot 2016 aan het Conservatorium van Istanbul onder de Mimar Sinan University of Fine Arts. Tot 2021 studeerde zij tevens aan de Hochschule für Musik Freiburg in Duitsland bij Jean-Guihen Queyras.

Truls Mørk

Truls Mørk kreeg tijdens zijn opleiding les van de befaamde cellisten Frans Helmerson en Natalja Sjachovskaja. In zijn inmiddels lange carrière, die begon met een finaleplaats tijdens het Tsjaikovski-concours in Moskou van 1982, heeft hij samengewerkt met grote orkesten als het Philharmonia Orchestra, het Cleveland Orchestra, de Staatskapelle Dresden en het Koninklijk Concertgebouworkest. Hij gaf talloze recitals in onder meer Carnegie Hall, het Kennedy Center en was oprichter, en dertien jaar lang leider van het Internationale Kamermuziekfestival van Stavanger. Zijn omvangrijke discografie bevat diverse met Gramophone, Grammy, Midem en ECHO Klassik bekroonde cd’s en omvat vrijwel alle grote celloconcerten, maar ook de cellosuites van Bach. Groot is de belangstelling van Truls Mørk voor hedendaags repertoire. Zo speelde hij meer dan 30 wereldpremières van onder andere Penderecki, Thoresen en Rautavaara.

Volgende

Cookies

We maken gebruik van cookies en vergelijkbare technieken om het gebruik van de website te analyseren, om het mogelijk te maken content van derden af te beelden, zoals ook video’s, en voor verschillende andere toepassingen. Deze cookies worden ook geplaatst door derden. Meer informatie…

Cookies zijn nodig om de website goed te laten functioneren. Zo wordt je winkelmandje onthouden en kun je inloggen op de website.

Maar cookies zijn ook nodig om de ervaring op de website te verrijken. Bijvoorbeeld media van derde partijen, zoals video's, gaan vaak gepaard met cookies. Ook houden we statistieken bij om de site doorlopend te verbeteren.

Als laatste worden cookies ook gebruikt om informatie rond onze marketingactiviteiten, zoals nieuwsbrieven en advertenties, zo efficiënt en persoonlijk mogelijk uit te kunnen uitvoeren.