Middagrecital Lieder ohne Worte

De negentiende eeuw is de eeuw van het romantische cellorepertoire en Felix Mendelssohns muziek speelt daarin een hoofdrol. De cello kan als geen ander instrument de emotie van de menselijke zang benaderen en Mendelssohns muziek richt zich meer dan die van zijn klassieke voorlopers op het persoonlijke sentiment. Zijn Lieder ohne Worte zijn daarvan het ultieme voorbeeld.

Mendelssohns tweede cellosonate heeft prachtige cellomelodieën maar ook een spectaculaire pianopartij met gebroken pianoakkoorden die zelden in duosonates voorkomen. Laat dat maar over aan meestertoetsenist Kristian Bezuidenhout op een Erard-vleugel, eenzelfde instrument als Mendelssohn bezat. 

Het Impromptu voor cellokwartet van de cellist en componist Julius Klengel is een uitgebreide versie van Mendelssohns bekende Bruiloftsmars. In de Konzertwalzen van Wilhelm Fitzenhagen kunnen Frans Helmerson, een van de bekendste cellopedagogen van deze tijd, en drie van zijn voormalige leerlingen al hun virtuositeit kwijt.